Izrael motocyklem

[consigliero]

Sęk w tym że ja również a nie chciałbym wyjść na grafomana, pobieżne przeglądnięcie wykazuje że nie ale zauważyłem też u siebie brak chronologii


Over

[consigliero]

Na razie opowiem jak było na drugi dzień w Petrze. Tym razem zwiedzamy w towarzystwie ojca Khaleda, aka Welcome to Alasca. Ma nas poprowadzić poza głównym szlakiem z czego skwapliwie korzystamy.

Nasz przewodnik opędzlował cały ten trekking w klapkach


Naoglądaliśmy się przeróżnych formacji skalnych, ale był też czas na rozmowy o życiu.

Między innymi w tej chacie prowadziliśmy dyskusje o produkcji postarzanych pamiątek, fałszywych monet i stosunkach z królem. Było to ciekawe ale potwierdziło tylko moje wcześniejsze spostrzeżenia co do pamiątek



Zasadniczo dużo chodzenia, dobrze mieć dobre buty choć nasz przewodnik przeczy stereotypom. Tylko w jednym miejscu trochę przesadził gdy chciał nam pokazać widok na którąś z atrakcji. Beata nie podjęła ryzyka zostając w bezpiecznym miejscu.
I to ryzyko tylko po to aby zobaczyć kawałek amfiteatru


Później już było lepiej i bezpieczniej





Idziemy na drugą część doliny, oczywiście welcome to alasca



Wspinamy się w górę wcześniej podpowiedzieliśmy grupce z Czech aby trzymali się nas, bo nasz przewodnik raczej zna drogę. Przejście po tej desce też wzbudzało emocje




Co jakiś czas siadamy na kawę prowadząc dyskusję z właścicielami owych przybytków, o dziewczynach o żonach itp.

Gdy dochodzimy do głównego szlaku nasz przewodnik chce się ulotnić do swoich zajęć. Jeszcze tylko, poczułem woń świeżego pieczywa, zaprowadza nas do jamy gdzie kobieta jak to mówi z egiptu wypieka fajne placki. Wracamy głównym szlakiem do wyjścia, ostatni odcinek pokonujemy wierzchem, bo podobno miało to być w cenie biletu, sprawa była bardziej skomplikowana ale byliśmy twardzi w negocjacjach.



Oczywiście nie obyłoby by się bez Indiany



W negocjacjach w sprawie taksówki, nasz przewodnik przekazał nam że taksówka to 6 dirchamów, byliśmy tak twardzi że na początkowe 10 obraziliśmy się, nie daliśmy się skusić na 8 twardo stawiając na 6. W rezultacie 6 kilometrów pokonaliśmy na piechotę mając okazję do podziwiania widoków i ponownej drogi na skróty






Reszta zdjęć z tego dnia w linku


https://www.flickr.com/photos/wawrzeniec/shares/8dVy19

[consigliero]

Test wstawiania zdjęć

[consigliero]

O poranku po śniadanku



Szykujemy się do opuszczenia gościnnych progów naszego berberyjskiego gospodarza obiecując sobie że jeszcze tu wrócimy na dłużej. Droga skonsultowana, jedziemy przez góry do doliny Arava



Droga wygląda zachęcająco. Wstępujemy jeszcze do Małej Petry ale tylko na chwilę, nie mając specjalnie ochoty na spacerowanie w ciuchach motocyklowych, tym bardziej że droga oczekuje nas



Droga z początku wąska i podniszczona, miejscami zmienia się w świetną prawie alpejską górską trasę.





W miarę utraty wysokości na horyzoncie pojawia się też inny krajobraz, to płaska dolina wzdłuż rzeki Jordan, od strony Jordańskiej pokryta w dużej części piachem pustyni, tworząc miejscami całkiem spore wydmy.





Gdzie są większe zasoby wody tam też pojawiają się uprawy roślin. To jedno z nielicznych miejsc w Jordanii gdzie jest rolnictwo w skali makro


Początek morza martwego w tej strefie to głównie przemysł, jedna i druga strona bez umiaru ciągną minerały z morza doprowadzając okoliczny teren do degradacji



Na swoją skromną miarę próbuję przywrócić równowagę w naturze


Na drodze ruch znikomy wszyscy odbili w górę, tylko my kierujemy się w kierunku kompleksów hotelowych w pobliżu, jak nam się wtedy wydawało, bezproblemowej granicy z Izraelem. Zanim tam dojechaliśmy, skusiła mnie informacja o bocznej drodze z napisem panoramiczna. Rzeczywiście była fajnie pozawijana, pięła się ładnie w górę, jednak na którymś z zakrętów poczułem że jest problem z oponą. Po zatrzymaniu na najbliższym parkingu okazało się że nie ma powietrza w przedniej oponie

[Franz]

niedyskretne pytanie
- nie byliście w Wadi Rum? no i obowiązkowa wycieczka wielbładem ...

[consigliero]

Na Jordanię mieliśmy tylko 4 dni a to wymaga poświęceń. Co do wielbłądów, gdy pierwszy raz miałem taką okazję na wycieczkę wielbłądem byłem mocno napalony na tą atrakcję. Gdy w Tunezji negocjowałem czas takiej wycieczki oferta była na 1 godzinę ja zaczynałem od 3 godzin. Na szczęście dla nas nie byłem zbyt dobry w negocjacjach, stanęło na 1,5 godziny. Tylko to była wycieczka na lonży w pobliżu naszego noclegu. Po 15 minutach podziękowałem i resztę czasu spędziliśmy idąc na własnych nogach obok wielbłądów, rozmawiając o życiu z przewodnikiem, znaczy Beata wypytywała go o wszelkie aspekty życia w Tunezji. Wadi Rum to temat na osobną wycieczkę tylko do Jordanii, loty są tanie, wypożyczyć samochód i można sobie poobcować z pustynią, jestem pewien że na własnych nogach więcej zobaczymy.

[consigliero]

Zapytano mnie czy byliśmy w Wadi Rum, odwrócę pytanie czy warto się tam wybrać?
Pytanie nie bez kozery, mamy chwilę i będziemy w pobliżu ale im bardziej się wczytuję tym bardziej obawiam się Zakopanego w szczycie sezonu. Czy uda się uciec na tyle daleko od cepelii, aby natura przesłoniła przyziemność związaną z dutkami.

[Franz]

Byłem motocyklem. Warto. Obowiązkowa
przejażdżka wielbłądem
Krajobraz jak z Marsa

[consigliero]

Ta obowiązkowa przejażdżka, czy ciągną nas na sznurku czy też jedziemy od punktu do punktu rozbijając obozowisko na noc? Próbuję coś fajnego znaleźć ale ciężko oddzielić plewy od ziarna.

[Franz]

Byłem dość dawno. Nie dano iść samopas wielbladom
Nie masz wpływu gdzie on zamierza pedalowac - bo zobaczył wyschnietego badyla wystajacego z piasku
Podróż na sznurku