Afryka Zachodnia - z Nordkapp do Przyladka Igielnego

[Piast]

Jakiś taki koślawy ten post wczorajszy. Wczorajszy jak jego autor.

Tymczasem Blue City na promce była mega zupa. I sprytny pan sprzedawca, tak niby od niechcenia, dał mi też do spróbowania ciastko na miodzie. Podziałało. Bo domówiłem jeszcze herbatę. Mega dobra herbata. Pewnie w ojczyźnie już tak nie będzie smakowała jak tutaj. Szklana herbaty z miętą i cukrem. To jest naprawdę dobre. I ogólnie cały zestaw zadziałał magicznie na odbudowę żywotności.

Całe restauracyjne menu tutaj to zupa z kotła, ciastko, herbata. Koniec menu. I choć cała ta knajpa lub też bar była mała bardzo, bardzo lokalna, to wydaje mi się że ten człowiek mógł całkiem nieźle na tym biznesie wychodzić. Siedziałem tam sobie dłuższy czas. Ludzie wchodzili, jedli i wychodzili. W ten sposób do portfela mogło nakapać co nieco przez cały dzień.

Rano pożegnałem się z Tangerem i w drogę. Afryka czeka a ja przebywam. Szafszawan, zwany Blue City, również na mnie czekał. Choć nie ukrywam że przyjęcie było dość chłodne. Jest tu zimno.

Są tu jeszcze takie zakątki, gdzie można spokojnie zajrzeć z poczuciem że nie każdy tutaj przybywa. Jest po prostu ładnie i pusto. I są też oczywiście takie miejsca gdzie widać zwykły bazar.

Miejscówka odhaczona. Zawsze chciałem tu przyjechać. Czy wrócę? Może? Kiedyś. Myślę, że warto choć raz.