I film, bo pamiętam że fajnie ci to wychodzi!

Film koniecznie. Jeśli mogę coś zasugerować ale to w zasadzie chciejstwo :bow: to z narracją.

Piękna sprawa, będziesz miał co opowiadać na stare lata i nie tylko :)

gratuluje swietnej wyprawy!!
masz bardzo fajny sposób opisywania, nie ma u ciebie wszechobecnego "a kto to ja nie jestem!!"
czy moglbys nam, prostym szaraczkom, podpowiedzieć, w jaki sposób można sobie zorganizować zycie, by moc sobie pozwolić na tak dlugi wyjazd? i nie pytam o kase, tylko wlasnie o te organizacje zycia ;-)
pozdrawiam

PS: tym razem bez corki?

Wstałem zaspany i odpaliłem kompa z przyzwyczajenia z roboty. Patrzę jakiś nowy wątek na forum. Po dwóch akapitach już wcale nie chciało mi się spać:) Celofan jak zwykle w formie. Niesamowita wyprawa. Gratuluję. Bardo ładne zdjęcia.

:Thumbs_Up:
Taki szarak, to ty nie jesteś yeuop z tego co czytam. Nikt nie jest szarak, póki sam o sobie tak nie myśli, że pojadę sloganem :D
Sam wiesz, że nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie. Każdy z nas inaczej żyje, pracować musi i w ogóle jest zaplątany w "system" na różne sposoby. Są wyjątki, czyli ludzie którzy bez wysiłku operują swoim czasem, spędzając go na podróżach, ale to promil. Większość z nas pracuje na swoje, albo cudze konto, wydając zarobione pieniądze na to, co czyni nas lepszymi we własnym mniemaniu. Poprawia komfort życia. Kupujemy więc mieszkania na kredyt, samochody, telewizory i inne dobra, otaczając się nimi bez pamięci. Poświęcamy na to czas. Tak jak forsę, można zbierać właśnie i czas w pewnym zakresie. Nie chcę tu opowiadać o swojej "filozofii" życia albo społecznych układach w jakich przyszło mi się obracać. Więc krótko. Pracuję na etacie w dużej firmie. Wydaje się że takim jak ja jest łatwiej o czas, bo w ostateczności zawsze można wypracować sobie urlop bezpłatny chociażby.
Ktoś powie: Ale w moim przypadku to niemożliwe. Jestem niezastępowalny i szef na to nie pójdzie.
W domu też różnie bywa. Partnerki bywają tak odmienne jak nasza praca. Jedna sama będzie podsycać nasze ambicje a inną trzeba błagać na kolanach, albo podchodzić sposobem. Jedna pozwoli na rozwijanie się, bo rozumie, że przez to stajemy się spełnieni i lepsi a inna będzie odwoływała się do wszystkich świętych, bo jak pojedziesz to się zamartwi na śmierć. Celowo nie piszę o tych, co dzielą naszą pasję. Wtedy jest łatwo :)
To przykłady ekstremalne, ale każdy wie o co chodzi.
No i właśnie dlatego, chyba nie ma jednej reguły na to, żeby mieć czas na swoją pasję. Z doświadczenia wiem tylko tyle, że jeśli jest się zafiksowanym na jednym celu, to się z przyjemnością chodzi do pracy. Jeśli ma się jasny plan, to MUSI się udać. To kwestia ... czasu. Kwestia priorytetów.
A córka? Już jest dorosła. Ma inne priorytety :cool:

Dzieki, zgadzam się z tym, co napisales.
Tylko musze jeszcze wymyslic, jak to przenieść na swoje realia ;-)
Za czasów studenckich byłem motocyklem w Iranie czy innych Mongoliach, ale potem już nigdy nie było tak prosto :D
Ktos gdzies napisał, ze żeby podrozowac motocyklem, konieczne sa trzy rzeczy - czas, kasa i mlodosc. Ale możemy mieć tylko dwie z nich.
Pozdrawiam i wielu fajnych podrozy w przyszłości!
piotrek

młodość zamienił bym na chęci :oldman: kuwa mać

..bo podobno prawdziwi faceci nie dorastaj nigdy :)

:Thumbs_Up:
Jeszcze zamienił bym miejscami: Chęci, czas, kasa :cool:

Pięknie to napisałeś i opisałeś.

Tak długi okres podróży sprawia, że przesiąka się podróżą gdzie codzienna rutyna zostaje daleko w tyle i liczy się tylko podróż oraz nieznane, które wciąż przed nami. Cudowny stan umysłu ...

:Thumbs_Up::Thumbs_Up::Thumbs_Up: