Sposób narracji i zdjęcia robią KLIMAT. :brawo:
Często zaglądam w oczekiwaniu na więcej. :at:

Czyta sie, czyta:Thumbs_Up: I aż ślinka cieknie :drif:

I też czekam cierpliwie na c.d.

PKP;
Pęknie Kurde Pieknie :Thumbs_Up::Thumbs_Up::Thumbs_Up:

Ale Wam zazdroszczę wyprawy!
Rewelacja!

Rozumiem, że kompletnej wyprawy z kraksami które już były i z tym co się jeszcze wydarzy :haha2:

Wyprawa-marzenie.
Żyjecie. Przynajmniej jest co wspominać.
Ciekawe co się wydarzy?
Pisz dalej!

Przynajmniej macie co opowiadać i wspominać! Co to był by za wyjazd jak by się nic nie działo?! - co byś tu pisał? ....Pojechaliśmy (kilka fotek), dojechaliśmy (kilka fotek), wróciliśmy.... ale był zajebisty wyjazd!! :)
Teraz każdy ściska nogi nie mogąc się doczekać kolejnej części opowiadania, nie mówiąc już, że każdy widzi się na Waszym miejscu i z zazdrością czyta relację zazdroszcząc Wam każdego przejechanego kilometra!

Tak to wszystko ładnie wygląda z punktu widzenia domowego fotela. Piękne krajobrazy, nowi ludzie, cudowne drogi, wspaniałe przygody. Tylko doświadczając tego na miejscu gdzie po drodze doświadczasz problemów, 2 wypadki, rozwalony na oczach koń, zmęczenie, cierpienie i ból tysiące kilometrów od domu to perspektywa postrzegania wyprawy jest trochę inna. Pamiętam moją rozmowę z Henrym po jego powrocie.
Dawaj dalej Heniu, dopiero połowa drogi i jeszcze pewnie będzie się działo ;).

W fotelu w domu przy piwku lub w pracy przy kawce najlepiej się czyta ;) ale po kilku miesiącach - latach nie pamiętasz jak ciężko było tylko jaka fajna przygoda ile fajnych miejsc zobaczyłeś i ile fajnych ludzi spotkałeś. Ja większość wyjazdów autem pokonałem więc nie dokuczał mi deszcz, gorąc, wiatr itp ale po kilku latach bardzo miło wspominam każdy z wyjazdów pomimo tego, że zawsze coś się musiało przydarzyć:)

Mnie bardziej niepokoi fakt, że przejechaliście na luzaka odcinek, gdzie ja już płakałem ;)