Podziękowanie

[tmarc]

Wiara w ludzi powróciła.
Pięknego wieczoru, poszukując prawego seta pasażera do Królowej, odebrałem wiadomość od PANA PODOSA. Oczywiście wykorzystując wszystkie możliwe i znane mi techniki negocjacji handlowych (łącznie z uznaniem, że Kraków ładniejszy od Katowic, co nie przyszło mi łatwo), trwających coś około trzech miesięcy, udało się wynegocjować cenę, która satysfakcjonowała obydwie strony (objęta oczywiście tajemnicą handlową).
Hah, mówiąc po prostu - uznając wynik negocjacji za wyjątkowo udany postanowiłem z jej wynikiem zapoznać całą rodzinę i wszystkich znajomych "KUPIŁEM PRAWY SET PASAŻERA ZA CENĘ XXX" (jak oni nie wiedza nic o życiu). Tylko córka coś tam pod nosem zaintonowała, a to to na czym trzymam nogę....... (nie, nie będę tego roztrząsał, bo nie czas na to). Wracając jednak do rzeczy. Pewnego poranka dzwoni dzwonek do drzwi -kurier (jest! Nadszedł dzień mego sukcesu, będę wreszcie napawał się tym nowym setem). Otwieram paczkę i zaniemówiłem... Powróciła wiara w ludzi. W paczce zastałem upragniony set, szprychy, drugi set oraz nówka sztuka styki pompy . Nie! kur.... no nie! Jak śmiał? Udowodnił mi, że w sztuce negocjacji cen jestem nikim .
Tak na poważnie PANIE PODOS jest PAN GOŚĆ .
Dziękuję ogromnie i nie wiem, co jeszcze mógłbym napisać, może tylko to, że właśnie takie gesty łamią stereotyp "Krakowskiego handlarzyny" (musiałem się jakoś odgryźć)
Jeszcze raz OGROMNIE DZIĘKUJE!!!